erik1964
mensen denken dat ze je kennen
alleen al, als ze met je praten
of als je samen lacht
maar niemand kijkt in je ogen
naar wat echt diep vanbinnen ligt
ze zouden je ziel kunnen ontdekken
mensen denken, dat wanneer je lacht
je ook echt gelukkig bent
dat er niets is dat je mist
maar niemand staat erbij stil
dat wat je vanbuiten ziet
vanbinnen anders is
ze letten nooit op wat anders is
wat niet is of kan zijn zoals zij
ze zien het licht
maar niet het donkere
ze luisteren naar het geluid
maar niet naar de stilte
ze zien wat je doet
maar niet wie je bent
ze zien je ogen,
maar niet je ziel
ze zien dat je gelukkig bent
maar niet de pijn en het verdriet
maar als je niet verder kijkt, dan wat je ziet
dan ken je de echte "ik" ook niet.
alleen al, als ze met je praten
of als je samen lacht
maar niemand kijkt in je ogen
naar wat echt diep vanbinnen ligt
ze zouden je ziel kunnen ontdekken
mensen denken, dat wanneer je lacht
je ook echt gelukkig bent
dat er niets is dat je mist
maar niemand staat erbij stil
dat wat je vanbuiten ziet
vanbinnen anders is
ze letten nooit op wat anders is
wat niet is of kan zijn zoals zij
ze zien het licht
maar niet het donkere
ze luisteren naar het geluid
maar niet naar de stilte
ze zien wat je doet
maar niet wie je bent
ze zien je ogen,
maar niet je ziel
ze zien dat je gelukkig bent
maar niet de pijn en het verdriet
maar als je niet verder kijkt, dan wat je ziet
dan ken je de echte "ik" ook niet.
