zakhooi86

Een vijand is niet erg.
Een vijand kun je nog wel aan.
Maar als een vriend gaat slaan...

Een vijand, heb hem rustig lief.
Vergeef hem alles, want hij weet niet wat hij doet.
Maar een vriend beseft alles donders goed.

Een vijand slaat je, daar is hij vijand voor.
Je geeft hem nog een wang, je voelt je heilig
en het leven gaat wel door.

Een vijand doet waar hij voor staat,
het is je vriend die je verraadt.

Je bent bedroeft tot stervens toe
en Petrus' ogen worden moe.
Terwijl je bloedt uit pure angst
is je apostel nog het bangst.

Als je ter dood veroordeeld bent
dan zegt hij dat hij jou niet kent.
En hang je stervend aan het kruis
dan blijft hij angstig in zijn huis.

En wil je schuilen voor gevaar
dan heeft hij snel een smoesje klaar.
Want ja, ook hij heeft een gezin
dus nee, je kunt er echt niet in.

Hij sluit zijn deur weer razendsnel
en zegt: "Je snapt het zeker wel."
Wanneer je aan het hachje komt,
is de vriendschap snel verstomd.

Maar een vijand is altijd trouw.
Een vijand hecht zó aan het leven van jou
dat hij graag het zijne geeft
als hij het jouwe daar mee heeft.

Hij gordt zich om met dynamiet
want om zijn eigen geeft hij niet;
hij blaast zich op zonder berouw,
dat doet hij allemaal om jou.

En op je executieplek
is ook een vijand niet zo gek;
hij is bekommerd om je lot
je krijgt van hem 't genadeschot.

Dus, daarom: wil jij mijn vijand zijn?
Ik heb iets nodig waar ik werkelijk op kan bouwen.
Een iemand die ik altijd kan vertrouwen.

En doe je dan toch nog onverwacht
iets dat ik van mijn grootste vijand
nimmer had verwacht, dan zeg ik: "Zo hé...
wat val jíj mij ontzettend mee."

Want een vijand is tot daar aan toe,
maar een vriend, je wenst het
je ergste vijand nog niet toe.