tofffepeer

Advertentie - Verwijder met VIP
✅ Voordelen in games<br>✅ Geen advertenties<br>💝 Krijg nu VIP! logo
✅ Voordelen in games
✅ Geen advertenties
💝 Krijg nu VIP!

tofffepeer





nou iets nuttigs over mezelf ....hmmmm ben vooral eerlijk recht door zee en soms hap ik net iets te snel als ik iets verkeerd heb gezegd dan kan je me daar gewoon op aanspreken want iemand kwetsen is het laatste we zitten hier voor de lol.


ik vind het leuk om tussen de regels te lezen ...dus kijk uit met wat je zegt want een klein prikje kan der zomaar tussen zitten hahahahahaha




             
                 de donsjes



 

Heel lang geleden leefden er eens twee erg gelukkige mensen die Tim en Maggie heetten met twee kinderen, John en Lucy. Om te begrijpen hoe gelukkig zij waren, moet je begrijpen hoe de dingen in die dagen gingen. Weet je, in die dagen kreeg iedereen bij de geboorte een zacht Donzig Zakje. Elke keer dat iemand in dat zakje greep, kon zij er een Warm Donsje uithalen.

Warme Donsjes waren erg in trek, omdat steeds wanneer iemand een Warm Donsje kreeg zij zich helemaal warm en donzig voelde. Mensen die geen Warme Donsjes kregen, liepen regelmatig het gevaar een ziekte te krijgen in hun rug en die er de oorzaak van was dat zij verschrompelden en stierven. Het was in die dagen erg gemakkelijk om Warme Donsjes te krijgen. Iedere keer dat iemand er voor voelde, kon zij zo naar je toelopen en zeggen:”Ik wil graag een Warm Donsje”. Je zou dan in je zak grijpen er een Donsje zo groot als een meisjeshand uittrekken. Zodra een Donsje het daglicht zag, zou het glimlachen en opbloeien tot een grote Warme Dons met ruige haren.
Dan zou je het op de schouder of het hoofd of het kleed van diegene leggen en dan zou het zich neervlijen en direkt tegen de huid wegsmelten en zou maken dat jij je overal heerlijk voelde.

Altijd vroegen de mensen elkaar om Warme Donsjes en omdat zij altijd vrij werden gegeven, was het nooit een probleem om er genoeg van te krijgen. Er waren er altijd meer dan genoeg om rond te delen en het gevolg daarvan was dat iedereen gelukkig was en zich meestal warm en donzig voelde.
Op een dag werd er een kwaaie heks boos, omdat iedereen zo gelukkig was, en niemand haar drankjes en zalfjes kocht. De heks was erg knap en dus maakte zij een heel gemeen plan. Op een mooie ochtend sloop zij naar Tim toe, terwijl Maggie met haar dochter speelde en fluisterde in zijn oor: “Kijk eens, Tim, kijk naar al die donsjes die Maggie aan Lucy geeft. Weet je, als zij er mee doorgaat, raakt zij tenslotte blut en dan zal er geen een voor jou over zijn”.
Tim was heel verbaasd. Hij keerde zich tot de heks en zei: “Bedoel je mij te vertellen dat er niet iedere keer dat wij er in tasten een Warm Donsje in onze zak zit? “.
En de heks zei: “Ja, precies en als je eenmaal blut bent, heb je het gehad. Dan heb je niet meer”. Met deze woorden vloog zij weg op haar bezem, hysterisch lachend en krijsend.


Tim nam het serieus op en iedere keer dat Maggie een Warm Donsje aan iemand anders gaf op te merken. Tenslotte raakte hij erg bezorgd en ontdaan, omdat hij erg veel van Maggie’s Warme Donsjes hield en ze niet wilde opgeven. Stellig dacht hij dat het niet goed was van Maggie om al haar Warme Donsjes aan de kinderen en andere mensen te geven. Hij begon iedere keer dat hij Maggie een Warm Donsje aan iemand zag weggeven te klagen, en omdat Maggie erg veel van hem hield, stopte zij ermee om zo vaak Warme Donsjes aan andere mensen te geven en reserveerde ze voor hem.
De kinderen zagen dit en begonnen al gauw het idee te krijgen dat het verkeerd was Warme Donsjes te geven elke keer dat je erom gevraagd werd of er voor voelde. Zij werden ook erg voorzichtig. Zij plachten hun ouders goed in het oog te houden en steeds als zij voelden dat een van hun ouders te veel Warme Donsjes aan anderen gaf, begonnen zij ook bezwaar te maken. Zij begonnen zich bezorgd te voelen als zij teveel Warme Donsjes weggaven. Ofschoon zij iedere keer dat zij in hun zak grepen een Warm Donsje vonden, tastten zij hoe langer hoe minder toe en werden hoe langer hoe gieriger. Weldra begonnen de mensen het gebrek aan Warme Donsjes op te merken en zij begonnen zich steeds minder donzig te voelen. Zij begonnen te verschrompelen en af en toe stierven er mensen aan gebrek aan Warme Donsjes. Steeds meer mensen gingen naar de heks om drankjes en zalfjes te kopen hoewel zij niet leken te helpen.

Nou, de toestand werd inderdaad heel ernstig. De kwaaie heks die dit alles had bekeken, wilde niet echt dat de mensen stierven, dus maakte zij een nieuw plan. Zij gaf iedereen een zak die erg veel leek op de Donszak, behalve dat deze koud was terwijl de Donszak warm was. In de zak van de heks zaten Koude Stekels. Deze Koude Stekels maakten niet dat de mensen zich warm en donzig voelden, maar dat zij zich in plaats daarvan koud en stekelig van binnen voelden. Maar zij voorkwamen dat de ruggen van de mensen verschrompelden. Dus van toen af gingen de mensen die bezorgd waren over het opraken van hun voorraad iedere keer dat iemand zei:”Ik wil een Warm Donsje”, zeggen: “Ik kan je geen Warm Donsje geven, maar zou je een Koude Stekel willen hebben? “.Soms liepen er twee mensen op elkaar af, terwijl zij dachten dat zij een Warm Donsje konden krijgen, maar dan veranderde de een of de ander van gedachten en zij plachten dan te eindigen met elkaar Koude Stekels te geven.
Het eindresultaat was dus dat terwijl er erg weinig mensen stierven, heel veel mensen nog steeds ongelukkig waren en zich erg koud en stekelig voelden.


De toestand werd erg ingewikkeld, omdat er sinds de komst van de heks steeds minder Warme Donsjes rondgingen, dus werden Warme Donsjes, waarvan gewoonlijk gedacht werd dat zij zo vrij als de lucht waren, buitengewoon kostbaar.Dit was de oorzaak van dat de mensen allerlei soorten dingen deden ten einde ze te krijgen. Voordat de heks verschenen was, waren mensen gewend in groepjes van drie of vier of vijf te zijn en maakten zij zich er nooit al te druk over wie Warme Donsjes aan wie gaf. Na de komst van de heks begonnen mensen paren te vormen, en al hun Warme Donsjes exclusief voor elkaar te reserveren. Als een van de twee personen zichzelf eens vergat en een Warm Donsje aan iemand anders gaf, zou hij zich er onmiddellijk schuldig over voelen, omdat hij wist dat zijn partner hem het verlies van een Warm Donsje kwalijk zou nemen. Mensen die geen vrijgevige partner konden vinden, moesten hun Warme Donsjes kopen en moesten lange uren werken om het geld te verdienen,

Iets anders wat gebeurde, was dat sommige mensen Koude Stekels gingen nemen (die onbeperkt en vrij verkrijgbaar waren), ze van een wit donzig laagje voorzagen en ze weer doorgaven als Warme Donsjes. Deze valse Warme Donsjes waren feitelijk Plastic Donsjes en waren de oorzaak van extra problemen. Twee mensen zouden bijvoorbeeld bij elkaar zijn en vrijelijk Plastic Donsjes uitwisselen waarvan verondersteld wordt dat zij zorgen dat je je goed voelt, maar in plaats daarvan gingen zij zich rot voelen. Aangezien zij dachten dat zij Warme Donsjes hadden uitgewisseld, raakten de mensen hiervan erg in de war, terwijl zij zich nooit realiseerden dat hun koude stekelige gevoelens in werkelijkheid het resultaat waren van het feit dat zij een heleboel Plastic Donsjes hadden gekregen.


De toestand was dus erg, erg treurig en het begon allemaal door de komst van de heks die er voor zorgde dat de mensen geloofden dat zij op een dag, als je het helemaal niet verwachtte, wel eens in hun Warme Donszak zouden tasten en er geen Donsje meer zouden kunnen vinden.

Niet lang geleden kwam er een jonge vrouw met volle heupen (die onder het teken van Aquarius was geboren) naar dit ongelukkige land. Zij had niet over de slechte heks gehoord en maakte zich er geen zorgen over dat zij zonder Warme Donsjes zou komen te zitten. Zij gaf ze vrijelijk weg, zelfs als er niet om gevraagd werd. Zij noemden haar de Hippe Vrouw en keurden haar af omdat zij de kinderen het idee gaf, dat zij zich geen zorgen moesten maken over het opraken van de Warme Donsjes. De kinderen waren erg dol op haar, omdat ze zich bij haar goed voelden en zij begonnen, steeds als zij er voor voelden, Warme Donsjes weg te geven. De volwassenen raakten bezorgd en besloten een wet aan te nemen om kinderen te beschermen tegen het uitgeput raken van hun voorraden Warme Donsjes. De wet maakte van het roekeloos uitgeven van Warme Donsjes een misdaad. Maar de kinderen scheen het niets te kunnen schelen en ondanks de wet gingen zij door met elkaar Warme Donsjes te geven, steeds wanneer zij er voor voelden en altijd als er om gevraagd werd. Omdat er vele, vele kinderen waren, bijna net zoveel als volwassenen, begon het er naar uit te zien dat zij misschien hun zin zouden krijgen.

Op dit moment is het moeilijk te zeggen wat er zal gebeuren. Zullen de wetten van recht en orde van de volwassenen de roekeloosheid van de kinderen een halt toe roepen? Gaan de volwassenen zich bij de Hippe Vrouw en de kinderen voegen door het erop te wagen dat er altijd net zoveel Warme Donsjes zullen zijn als er nodig zijn?
Zullen zij zich de dagen herinneren, die hun kinderen proberen terug te brengen, dat er Warme Donsjes in overvloed waren omdat de mensen ze altijd vrijelijk weggaven?

Nieuwste berichten

Vrienden (1)

Nieuwste afbeeldingen