NJGerse
Ik ben een gescheiden jongen van 29. Wonend in Zuid-Holland. En werkend als beveiliger bij Feyenoord (wedstrijden) en bij evenementen/concerten.
Stukje geschiedenis:
Geboren in Voorburg en toen wonend in Rijswijk ZH. Samen met mijn ouders, zijn wij in 1982 verhuisd naar Spijkenisse. Daar kreeg ik 2 broertjes en 1 zusje.
Door in 1998 op vakantie te gaan naar Voorthuizen, kwam ik een leuke meid tegen (Petra). Waarmee ik later (op 27 mei 1999) getrouwd ben. Samen hebben wij een dochter, Xandra (6 jaar)
Na een huwelijk van 5 jaar, toen wonend in Friesland (Drachten), ben ik terug gegaan naar Zuid-Holland. Dit, omdat (naar mijn idee) mijn huwelijk niet meer te redden was. En ik geen zin had, dat mijn dochter de meningsverschillen tussen pa en ma zou kunnen herrineren.In die opzet ben ik geslaagd. Ze kan zelfs niet herinneren, dat ik bij hun in huis heb gewoond. Dus ik leef verder als gescheiden man. (sinds 27 mei 2004, nee ik heb het niet verzonnen)
Dan maar weer bij mijn ouders in gaan wonen. Als tijdelijke oplossing. En geloof me, als je 5 jaar uit huis hebt gewoond, dan is het geen pretje, om weer bij je ouders te gaan wonen. Ook mijn oudste broertje en mijn zusje vonden het niet echt een succes. Mijn broertje vond het helemaal niets, omdat hij, 5 jaar lang het oudste kind in huis was. En door mijn terugkomst, dat ineens niet meer het geval was. Dat gaf dus ook wel wat botsingen. Gelukkig voor ons, ging mijn broertje niet lang nadat ik terug was, op zichzelf wonen.
Ook ik heb na enige tijd een plek voor mezelf gevonden.
Een plek, waar ik tot rust kan komen, ff lekker alleen. Maar ook een plek waar ik gek word, als ik te lang alleen ben. Ik heb het liefst mensen om mij heen.
Na mijn scheiding heb ik nog andere relatie's gehad. De ene wat serieuzer dan de ander. Heb ik mijn "echte ware" dan nog niet gevonden? Misschien wel, maar dan was ik haar "ware" waarschijnlijk niet. Op dit moment heb ik een vriendin, waar ik mee samenwoon, het gaat heerlijk
De relatie die ik nu met mijn familie heb is door het feit, dat (op mijn zusje na) iedereen uit huis woont, een stuk beter geworden.
Het is dan niet zo, dat mijn leven perfect gaat zoals ik wil (bij wie wel??). Soms heb ik zelfs het gevoel, dat ik van de ene tegenslag naar de volgende ga. Misschien goed om van te leren, maar op het moment zelf niet fijn. Gelukkig zijn er voor bepaalde omstandigheden ook mensen beschikbaar, die er "verstand" van hebben en mij helpen. (om mijn akte niet al te dramatisch te maken ga ik er verder niet specifiek op in)
Ik heb in ieder geval veel geleerd, van mijn eigen fouten, maar ook van misstappen van anderen. Sinds begin 2008 ben ik dus eigenlijk met een nieuwe start begonnen. Foute gewoonte's afgelegd. Sommige "vrienden" weggedaan. Dus eigenlijk ben ik nu een verbeterde versie van mezelf.
Xandra:
De omgangsregeling met mijn dochter is dat ik haar nu 1 weekend in de 3 weken heb. Dat zijn voor mij echt de leukste dagen die ik kan hebben. Lekker samen, leuke dingen doen. Pretpark, zwembad, dierentuin, enz. Elke keer is weer heel leuk. Soms heb ik wel het idee, dat ze teveel op mij lijkt. Eigenwijs, bijdehand en niet bepaald dom. (leuke combinatie, bij een kind van een ander![]()
)
Wil je meer weten, schroom niet en vraag maar raak, als ik antwoord geef, is het wel een eerlijk antwoord!!
Stukje geschiedenis:
Geboren in Voorburg en toen wonend in Rijswijk ZH. Samen met mijn ouders, zijn wij in 1982 verhuisd naar Spijkenisse. Daar kreeg ik 2 broertjes en 1 zusje.
Door in 1998 op vakantie te gaan naar Voorthuizen, kwam ik een leuke meid tegen (Petra). Waarmee ik later (op 27 mei 1999) getrouwd ben. Samen hebben wij een dochter, Xandra (6 jaar)
Na een huwelijk van 5 jaar, toen wonend in Friesland (Drachten), ben ik terug gegaan naar Zuid-Holland. Dit, omdat (naar mijn idee) mijn huwelijk niet meer te redden was. En ik geen zin had, dat mijn dochter de meningsverschillen tussen pa en ma zou kunnen herrineren.In die opzet ben ik geslaagd. Ze kan zelfs niet herinneren, dat ik bij hun in huis heb gewoond. Dus ik leef verder als gescheiden man. (sinds 27 mei 2004, nee ik heb het niet verzonnen)
Dan maar weer bij mijn ouders in gaan wonen. Als tijdelijke oplossing. En geloof me, als je 5 jaar uit huis hebt gewoond, dan is het geen pretje, om weer bij je ouders te gaan wonen. Ook mijn oudste broertje en mijn zusje vonden het niet echt een succes. Mijn broertje vond het helemaal niets, omdat hij, 5 jaar lang het oudste kind in huis was. En door mijn terugkomst, dat ineens niet meer het geval was. Dat gaf dus ook wel wat botsingen. Gelukkig voor ons, ging mijn broertje niet lang nadat ik terug was, op zichzelf wonen.
Ook ik heb na enige tijd een plek voor mezelf gevonden.
Een plek, waar ik tot rust kan komen, ff lekker alleen. Maar ook een plek waar ik gek word, als ik te lang alleen ben. Ik heb het liefst mensen om mij heen.
Na mijn scheiding heb ik nog andere relatie's gehad. De ene wat serieuzer dan de ander. Heb ik mijn "echte ware" dan nog niet gevonden? Misschien wel, maar dan was ik haar "ware" waarschijnlijk niet. Op dit moment heb ik een vriendin, waar ik mee samenwoon, het gaat heerlijk
De relatie die ik nu met mijn familie heb is door het feit, dat (op mijn zusje na) iedereen uit huis woont, een stuk beter geworden.
Het is dan niet zo, dat mijn leven perfect gaat zoals ik wil (bij wie wel??). Soms heb ik zelfs het gevoel, dat ik van de ene tegenslag naar de volgende ga. Misschien goed om van te leren, maar op het moment zelf niet fijn. Gelukkig zijn er voor bepaalde omstandigheden ook mensen beschikbaar, die er "verstand" van hebben en mij helpen. (om mijn akte niet al te dramatisch te maken ga ik er verder niet specifiek op in)
Ik heb in ieder geval veel geleerd, van mijn eigen fouten, maar ook van misstappen van anderen. Sinds begin 2008 ben ik dus eigenlijk met een nieuwe start begonnen. Foute gewoonte's afgelegd. Sommige "vrienden" weggedaan. Dus eigenlijk ben ik nu een verbeterde versie van mezelf.
Xandra:
De omgangsregeling met mijn dochter is dat ik haar nu 1 weekend in de 3 weken heb. Dat zijn voor mij echt de leukste dagen die ik kan hebben. Lekker samen, leuke dingen doen. Pretpark, zwembad, dierentuin, enz. Elke keer is weer heel leuk. Soms heb ik wel het idee, dat ze teveel op mij lijkt. Eigenwijs, bijdehand en niet bepaald dom. (leuke combinatie, bij een kind van een ander
Wil je meer weten, schroom niet en vraag maar raak, als ik antwoord geef, is het wel een eerlijk antwoord!!
